Kobiece piersi zostały przez naturę zaprojektowane z myślą o karmieniu dzieci. Są jednak także ważnym i czułym rejonem kobiecego ciała, symbolem kobiecości i niewątpliwie ozdobą. Podczas ciąży, w czasie karmienia piersią i po nim zmienia się wielkość piersi. Jednak od czego to zależy? Czy mity o tym, że małymi piersiami nie można efektywnie karmić niemowlaka jest prawdziwy? Dowiedz się, jak laktacja wpływa na wielkość piersi, a także czy istnieją sposoby na pobudzenie laktacji w przypadku małych piersi. 

Na czym polega laktacja? Czy karmienie piersią zależy od ich wielkości? 

Zastanawiasz się, czym jest laktacja? Laktacja to proces karmienia dziecka mlekiem z piersi, które najczęściej jest pobudzane przystawianiem dziecka do piersi. Wyłącznie w bardzo rzadkich sytuacjach karmienie bezpośrednio z piersi jest rzeczywiście bardzo utrudnione. Wówczas zalecane jest odciąganie pokarmu z piersi i podawanie go w odpowiedni dla dziecka sposób. Taki sposób podawania maluszkowi mlecznego pokarmu to także karmienie dziecka mlekiem mamy.

Ponadto, jeżeli martwisz się o kształt swoich brodawek, możesz być spokojna. W większości przypadków płaskie brodawki odpowiednio formują się w ciągu pierwszych dni po porodzie, wyłącznie dzięki prawidłowo ssącemu niemowlęciu. Jeżeli jednak kształt Twoich brodawek wzbudza w Tobie niepewność warto skonsultować się z doradcą laktacyjnym już w czasie ciąży. 

Często uważa się, że trudno karmić mamom z małymi piersiami, jednak to kobiety, które mają bardzo duży biust mogą mieć problem ze znalezieniem wygodnej pozycji do karmienia. W końcówce ciąży piersi zwykle zwiększają swoją objętość, a w 2.-3. dobie po porodzie, gdy pojawia się nawał mleczny, mogą one znacznie urosnąć. Kobiety, które mają mały biust mogą znacznie szybciej odczuwać jego nadmierne przepełnienie się. Powinny wtedy często przystawiać dziecko do piersi. Warto nadmierną ilość pokarmu odciągać laktatorem. 

W trakcie pierwszych 3-4 tygodni procesu laktacji kobieta czuje wyraźną różnicę w rozmiarze biustu tuż po karmieniu i przed następnym karmieniem. Piersi wówczas wypełniają się mlekiem, są nabrzmiałe i bardziej okazałe. Objaw ten jednak jest przejściowy, mija on, gdy laktacja się unormuje.  Wypływ pokarmu z piersi, pobudzany odruchem ssania noworodka, może ustabilizować się już po pierwszym miesiącu życia dziecka. Zdarza się wówczas, że dziecko częściej potrzebuje piersi, co możemy zaobserwować w postaci odruchów takich jak mlaskanie, kręcenie główką, ssanie paluszków. W trakcie karmienia warto przystawić dziecko do siebie skóra do skóry. 

Wpływ hormonów na piersi mamy karmiącej 

Tuż przed porodem, pod wpływem hormonów tkanka łączna staje się bardziej elastyczna. Dzieje się tak, by przygotować ciało kobiety do urodzenia dziecka. Dotyczy to również otoczki brodawki. Hormony nie tylko wpływają na wielkość piersi, ale także regulują one proces laktacji. Prolaktyna, która powstaje podczas pobudzania piersi przez ssanie, zachęca gruczoły mlekowe do pracy.

Natomiast oksytocyna odpowiedzialna jest po podrażnieniu mechanoreceptorów brodawek sutkowych. Obkurcza ona komórki otaczające pęcherzyki mleczne i wypompowuje z nich pokarm do przewodów mlecznych. Ilość tych hormonów w organizmie matki jest różna, zależy ona od wielu czynników, od których zależeć mogą także wahania w wielkości piersi mamy karmiącej. Na wielkość piersi mogą mieć również niedobory pokarmu, pojawiające się w trakcie kryzysu laktacyjnego. 

Wartość mleka matki – najlepszy pokarm dla dziecka 

Naturalne karmienie mlekiem matki, bogatym w składniki odżywcze zapewnia prawidłowy wzrost dziecka. Często mamy z małymi piersiami mogą spodziewać się kłopotów z laktacją, które miałyby wynikać z problemów z fizjologicznym niedoborem pokarmu. Nie jest to jednak związane z wielkością piersi. Organizm mamy, której piersi mają małą zdolność przechowywania mleka, doskonale dostosowuje się do potrzeb dziecka już od pierwszych chwil życia, jednakże dziecko w takim przypadku może potrzebować około 12 karmień na dobę. Często wydzielanie mleka z jednej piersi może być niewystarczające, dlatego warto przystawić dziecko również do drugiej piersi. Ponadto karmienia mogą trwać dłużej i może być więcej nocnych karmień. 

W przypadku kobiet, których piersi mają średnią zdolność przechowywania pokarmu, karmień może być około 10-11 na dobę, a dziecko nie musi zawsze chcieć jeść z obu piersi. Natomiast, jeżeli Twoje piersi mają dużą zdolność przechowywania pokarmu nie musisz martwić się o niewystarczającą ilość pokarmu w jednej piersi, nawet tuż po porodzie. W okresie karmienia możesz zdecydować się na dłuższe przerwy nocne, karmienie staje się także krótsze, ponieważ dziecko w krótszym czasie może otrzymać odpowiednią ilość niezbędnych składników odżywczych. 

Jak w naturalny sposób pobudzić produkcję mleka? 

Do głównych przyczyn rezygnacji z karmienia piersią można zaliczyć niedomiar mleka, na który wpływ może mieć rozłąka z dzieckiem, zmęczenie, choroby, epizody lękowe czy stresowe. Może wpłynąć na to również frustracja spowodowana poczuciem, że ciężko nam wykarmić dziecko zbyt małymi piersiami. 

Jeżeli mierzysz się z problemami z laktacją, a także czujesz, że nie potrafisz wykarmić swojego dziecka wyłącznie piersią pamiętaj, że najważniejsza jest Twoja psychika. To właśnie przysadka mózgowa młodej mamy odpowiedzialna jest za wytwarzanie prolaktyny, która bezpośrednio odpowiada za wydzielanie pokarmu. Jeżeli nie będziesz wierzyć, że uda Ci się wykarmić dziecko już na etapie ciąży, Twój mózg nie będzie efektywnie wytwarzał tego hormonu. 

Lekkostrawna dieta kobiet karmiących może efektywnie wspomagać karmienie piersią, podobnie jak uzupełnienie diety o koper włoski, co stanowi popularny domowy sposób. Kobiety w ciąży powinny zadbać o zbilansowaną dietę, tak aby organizm kobiety podczas rozwoju układów odpowiadających za karmienie piersią, miał spełnione wszystkie potrzeby żywnościowe. Jeżeli chcesz zwiększyć wytwarzanie mleka warto także zasięgnąć informacji m.in. o technikach karmienia od lekarza i położnej.