Laktacja indukowana, określana również jako relaktacja, to niewątpliwie przekroczenie możliwości ludzkiego ciała. Jest to zainicjowanie procesu laktacji u mam adopcyjnych. Warto dowiedzieć się, dlaczego jest to tak istotne, a także czy warto stymulować proces relaktacji i laktacji indukowanej. 

Wywołanie laktacji 

Ponowna produkcja pokarmu kobiecego jest możliwa niezależnie od tego ile czasu upłynęło od zakończenia karmienia – proces jego przywrócenia nazywamy właśnie relaktacją. Z kolei u mam adopcyjnych zainicjowanie procesu laktacyjnego określamy mianem laktacji indukowanej. Laktację można przywrócić w dowolnym czasie od zakończenia produkcji mleka, a także wywołać produkcję pokarmu u kobiety, która nigdy nie była w ciąży i nie karmiła. Oba te procesy muszą zostać zainicjowane w specjalny sposób, o czym można przeczytać w tym artykule. 

Laktacja to proces hormonalny, ponieważ wytwarzanie mleka zależy od kompleksu złożonego z kilku hormonów m.in. prolaktyny, oksytocyny, insuliny, hormonu wzrostu oraz hormonów tarczycy. Zainicjowanie produkcji mleka przez komórki gruczołu piersiowego wymaga wysokiego stężenia prolaktyny przy niskim poziomie progesteronu, hormonu podtrzymującego ciążę. Taką sytuację można stworzyć przy pomocy środków farmakologicznych. Najczęściej stosuje się leki z grupy antagonistów dopaminy. Leki te powinny być zawsze przyjmowane po konsultacji z lekarzem. 

Za efekt wypływania mleka przez ujścia przewodów mlecznych na szczycie brodawki piersiowej odpowiada inny hormon – oksytocyna. Jej wyrzut następuje, kiedy przystawiasz dziecko do piersi, aby ssało pierś lub kiedy ściągasz mleko laktatorem. U mam adopcyjnych konieczne jest odciąganie mleka laktatorem, aby móc karmić piersią. Należy odciągać laktatorem mleko przynajmniej 8 razy dziennie.

Ponadto, kobiety, które nie decydują się na farmakologiczną stymulację laktacji mogą przyjmować środki laktacyjne, takie jak preparaty słodu jęczmiennego, sylimaryny lub kozieradki. Część kobiet stosuje także specjalną dietę. 

Co decyduje o karmieniu piersią? 

Jeżeli kobieta chce karmić piersią, musi być spełnionych kilka warunków. Muszą rozwinąć się pęcherzyki mleczne w jej piersiach, których komórki pęcherzykowe są odpowiedzialne za wydzielanie mleka. Ponadto pierś musi być systematycznie opróżniona przez dziecko lub za pomocą odciągania pokarmu laktatorem. 

Do rozwinięcia się pęcherzyków konieczne są hormony. Ponadto ważne jest także stymulowanie piersi, ponieważ powoduje ono wydzielanie prolaktyny przez przysadkę mózgową, co powoduje, że tworzą się pęcherzyki mleczne i rusza produkcja pokarmu. Aby indukować laktację często konieczna jest pomoc konsultanta laktacyjnego, warto jednak zapoznać się z korzyściami jakie oferuje rozbudzenie laktacji.

Poznaj czas konieczny, aby zainicjować laktację indukowaną

Wiele kobiet decydując się na laktację indukowaną pyta przede wszystkim o to, jak długo potrwa. Z odpowiedzią przychodzą badania naukowe, które mówią o tym, że:

•  pierwsze mleko pojawia się po około 2-6 dniach od rozpoczęcia procesu relaktacji. Jednak nie ma go na tyle, aby wykarmić dziecko, które w dalszym ciągu żywione jest sztucznie,
•  częściowa produkcja następuje pomiędzy 4 a 28 dniem od rozpoczęcia procesu relaktacji. W tej sytuacji dziecko żywione jest w sposób mieszany,
•  pełna produkcja, która całkowicie zaspokaja potrzeby dziecka następuje po około 7-60 dniach od rozpoczęcia procesu relaktacji. 

Nie można jednoznacznie powiedzieć, ile czasu potrzeba, żeby rozbudzić laktację i czy ilość mleka będzie wystarczająca dla dziecka. Nie można również zapewnić, że każda kobieta rozbudzi u siebie laktację. Można jednak stwierdzić z dużą dozą pewności, że samo podjęcie próby karmienia piersią lub choćby własnym pokarmem przyniesie satysfakcję mamie, która chce dla swojego dziecka jak najlepiej i jest w stanie wiele dla tego pragnienia poświęcić.

Czy warto indukować laktację? 

Część matek adopcyjnych jest w stanie wyprodukować wystarczającą ilość mleka dla swojego dziecka. Udokumentowany został także przypadek kobiety, która rozpoczęła stymulację laktacji po poronieniu, następnie utrzymała ją pół roku przed przyjęciem adoptowanego dziecka, a 3 miesiące później została dawczynią mleka kobiecego. Niestety, nie wszystkie mamy adopcyjne wiedzą, że tak można i wystarczająco wierzą, że uda im się wykarmić adoptowane dziecko wyłącznie piersią. Niewątpliwie istnieje wiele korzyści płynących z uruchomienia produkcji mleka w piersiach mamy. 

Jeśli zastanawiacie się, czy warto indukować laktację – naszym zdaniem tak. Decyzja jednak należy do Was, a do osiągnięcia celu laktacyjnego będziecie potrzebowały profesjonalnego wsparcia, jak również wsparcia wśród domowników, najbliższych oraz osób z pobliskiego otoczenia. Wiele osób może nie zrozumieć decyzji matki o naturalnym karmieniu adoptowanego dziecka. Jednak adopcja i karmienie piersią nie wykluczają się. Często pomimo próby naturalnego karmienia, matki adopcyjne zmuszone są dokarmiać dziecko mlekiem modyfikowanym. Zawsze warto skorzystać z porad doradcy laktacyjnego.